אמיט

אמיט

ед.ч., м/ж р., 1 л., буд. вр./

הֵמִיט [לְהָמִיט, מֵמִיט, יָמִיט]

опрокидывать, потрясать,

הֵמִיט אָסוֹן / שוֹאָה עַל

обрушил несчастье (на)

הֵמִיט בּוּשָה עַל

навлёк позор, опозорил